Kinesiotaping (plastrowanie) to metoda terapeutyczna polegająca na oklejaniu wybranych fragmentów ciała plastrami o specjalnej strukturze. Została opracowana
i spopularyzowana na początku lat siedemdziesiątych przez Japończyka dr. Kenzo Kase. Początkowo miała wspomagać (utrzymać) efektywność leczenia manualnego. Wykorzystuje się w niej specjalny „plaster” – Kinesio Tex Tape, który rozciągając się nie ogranicza ruchów, i ma parametry zbliżone do grubości, napięcia i elastyczności skóry. Taśma jest odporna na działanie wody, umożliwia przepływ powietrza, nie zawiera leków ani latexu – nie powoduje więc uczuleń i może być bezpiecznie stosowana zarówno przez dorosłych, jak i dzieci.
Kinesiotaping bazuje na kinezjologii i zdolnościach organizmu do samoleczenia. Oddziałuje na mięśnie, powięzie, stawy, układ limfatyczny i nerwowy. Działanie kinesiotapingu polega na wspomaganiu pracy mięśni oraz korygowaniu niewłaściwej pozycji stawu, zmniejszeniu bólu mięśni i stawów, usuwaniu obrzęków limfatycznych. Jest skuteczny w terapii problemów stawowych i mięśniowych. Kinesiotaping znajduje również zastosowanie w sporcie.